Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

Για τον παράδεισο - Βασίλης Παπακωνσταντίνου


Ένα σχολείο στη Σουηδία... (Απαγορεύονται οι συγκρίσεις!!)


Ένα καινούργιο σχολικό σύστημα στη Σουηδία εξαφανίζει τη σχολική αίθουσα όπως τη γνωρίζαμε και την αντικαθιστά μ’ ένα περιβάλλον που ενθαρρύνει την “περιέργεια και τη δημιουργικότητα” των μαθητών.
Η εταιρεία Vittra, η οποία λειτουργεί 30 σχολεία στη Σουηδία, θέλησε να γίνεται η εκπαιδευτική διαδικασία παντού μέσα στα σχολεία της – κι έτσι απέσυρε εντελώς την παλαιά λογική της σχολικής αίθουσας των τεσσάρων τοίχων με τα θρανία στη σειρά. Πριν από λίγο καιρό εγκαινίασε το σχολείοTelefonplan, στη Στοκχόλμη.

Η αρχιτέκτονας Rosan Bosch σχεδίασε έτσι το σχολείο ώστε τα παιδιά να μπορούν να εργάζονται ανεξάρτητα σε ανοιχτούς χώρους καθώς χαλαρώνουν, ή να πηγαίνουν στο “χωριό” για να δουλέψουν σε ομαδικά σχέδια.
Όλη η επίπλωση του σχολείου, που μοιάζει με τυχαίες γραμμές σε χαρτί, επιχειρεί να βοηθήσει τους μαθητές να εμπλακούν σε συζητήσεις καθώς θα εργάζονται σε σχέδια.
Το σχολείο είναι μη-παραδοσιακό με κάθε έννοια: δεν υπάρχουν βαθμολογίες και οι μαθητές μαθαίνουν μέσα σε ομάδες, που δεν σχηματίζονται απαραίτητα με βάση την ηλικία.
Η φοίτηση στο σχολείο είναι δωρεάν, εφόσον το παιδί έχει προσωπικό αριθμό (κάτι σαν ΑΜΚΑ) κι αν ένας απ’ τους γονείς του είναι Σουηδός φορολογούμενος.


Περισσότερα: http://www.schizas.com/site3/index.php?option=com_content&view=article&id=47470:ena-sholeio-sti-soyidia-apagoreyontai-oi-sygkriseis&catid=39:omorfos-kosmos&Itemid=220#ixzz27q98jQHV

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

Το σταυροδρόμι… της Τοπικής Αυτοδιοίκησης


Το σταυροδρόμι… της Τοπικής Αυτοδιοίκησης

Με την ψήφιση του νόμου Ν.3852 «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης-Πρόγραμμα Καλλικράτης» το 2010 δημιουργήθηκαν, και σωστά, πολλές προσδοκίες για μια νέα εποχή στην τοπική αυτοδιοίκηση. Μια νέα εποχή όπου η αυτοδιοίκηση θα άρχιζε να ανταποκρίνεται στον ουσιαστικό της ρόλο, θα αντιμετώπιζε τις παθογένειες του παρελθόντος και θα δημιουργούνταν εκείνες οι συνθήκες έτσι ώστε η τοπική αυτοδιοίκηση να αποτελέσει το βασικό μοχλό ανάπτυξης της χώρας και ιδιαίτερα της περιφέρειας.
Δυστυχώς όμως αυτή η σημαντική διοικητική μεταρρύθμιση συνέπεσε με την βαθειά δημοσιονομική κρίση της χώρας με αποτέλεσμα η τοπική αυτοδιοίκηση να υποστεί τις συνέπειες αυτής της κρίσης στην πιο κρίσιμη περίοδο, την περίοδο που οι νέοι οργανισμοί έκαναν τα πρώτα τους βήματα. Η τοπική αυτοδιοίκηση, βέβαια, δεν είναι άμοιρη ευθυνών για τη δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Η τοπική αυτοδιοίκηση έχει το δικό της μερίδιο ευθύνης και της έχει καταλογιστεί διαχρονικά ίσως και περισσότερο από όσο της αναλογούσε. Όμως σίγουρα η κρίση, σε όλα τα επίπεδά της, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς τη συμβολή και ίσως τον πρωταγωνιστικό ρόλο της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Είναι αλήθεια ότι οι Δήμοι της χώρας έχουν υποστεί σημαντική μείωση των πόρων τους κατά τα τρία τελευταία έτη που αγγίζει το 60% των πόρων που ελάμβαναν μέχρι το 2009. Αυτή η μείωση είναι αυτονόητο ότι επηρεάζει αντιστοίχως τη δραστηριότητα των δήμων σε όλες τις διαστάσεις της. Η μείωση αυτή είναι περισσότερο ορατή την τρέχουσα οικονομική περίοδο γιατί συμπίπτει με τη γενικότερη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας. Πολλοί από του Δήμους της χώρας και ιδιαίτερα αυτοί που δεν διαθέτουν άλλες πηγές εσόδων, πέραν της κρατικής επιχορήγησης, αντιμετωπίζουν πράγματι μια πολύ δύσκολη κατάσταση και δίνουν έναν αγώνα επιβίωσης. Η ενδεχόμενη οικονομική κατάρρευση των Δήμων θα έχει πολλαπλές συνέπειες τόσο για την βιωσιμότητα των ίδιων των οργανισμών όσο και την ίδια την συνοχή της κοινωνίας.
Σε αυτό το δύσκολο περιβάλλον υπάρχει αδήριτη η ανάγκη όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Συγκεκριμένα, οι ίδιοι οι δήμοι θα πρέπει: α) να διεκδικήσουν την ουσιαστική αποκέντρωση, β) να ενισχύσουν τη διαφάνεια σε όλα τα επίπεδα διαχείρισης με ιδιαίτερη έμφαση στην οικονομική διαχείριση, γ) να περιορίσουν τις άσκοπες δαπάνες και τη γραφειοκρατία, δ) να αξιοποιήσουν όλες τις δυνατότητες που τους δίνονται μέσω του Καλλικράτη για την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών, ε) να λογοδοτούν συνεχώς στους δημότες τους και ε) να αξιοποιήσουν τη δυνατότητα παρέμβασης σε θέματα απασχόλησης και ανάπτυξης. 
Η πολιτεία οφείλει, από την πλευρά της, αυτήν την κρίσιμη περίοδο: α) να στηρίξει τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης ως το μοναδικό θεσμό που μπορεί να σταθεί δίπλα στον πολίτη και κυρίως σε αυτόν που έχει τη μεγαλύτερη ανάγκη, β) να διευκολύνει τη μεταφορά αρμοδιοτήτων και των αντίστοιχων πόρων στην τοπική αυτοδιοίκηση, όπως προβλέπεται από τον Ν. 3852, γ) να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της, δ) να απαιτήσει περαιτέρω διαφάνεια στην οικονομική διαχείριση των δήμων και ε) να εμπιστευτεί τους ανθρώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης και να ενισχύσει την καταστατική θέση των αιρετών. 
Η τοπική αυτοδιοίκηση βρίσκεται στο δικό της σταυροδρόμι και είναι ανάγκη όλοι να συμβάλλουν έτσι ώστε να γίνουν οι σωστές επιλογές γιατί η κρίση, σε όλες της τις εκφάνσεις, δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί χωρίς τον πρωταγωνιστικό ρόλο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Τα συλλογικά όργανα της τοπικής αυτοδιοίκησης οφείλουν, αυτήν κρίσιμη περίοδο, να συνεχίσουν διεκδικητικά προς όφελος των πολιτών. Σε αυτόν τον αγώνα όμως θα πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια από την πλευρά των δήμων έτσι ώστε οι πολίτες να είναι τελευταίοι που θα υποστούν τις συνέπειες των όποιων κινητοποιήσεων.